Fábulas[ Língua Crioula]


1. FÁBULAS (STORIAS)

[ Línguas Crioulas]

1. Lobo co garça (texto em crioulo)
Narrador: -- Er-ier...
Ouvintes: -- Era ba, certo!
Narr.: -- Lobo ta comê dessalmado!
Ouv.: -- Bardade!
Narr.: -- Falado, comâ lobo co sê okessa comê um dia tork oss trabessal na gargante.
Ouv.: -- Bom fêto!
Narr.: -- Pó preto sta ba tarpalhado; nim par púpa. Par si sorte, garça sá ba ta passâ; mofino fassel sinal, garça bem: surjon-grande! kel ora, ê cabâ rincal-óss d'garganta ê pidi sê págo.
Ouv.: -- Cô rossom.
Narr.: -- Mas ti-lobo jobéel ... ê bidâ ê falal: abóo .. bo stá na mangaçom: comâ-ké? bô pago! ... Logo bô ca contente inda êm dessá bo bussô bô gargante dentro na nha gherla? -- Assó bái! ... bô mal concido. Tamá sintido cam-torna panhabo, park-ê-ca dreto.
(Publicado por Marcelino de Barros e Adolfo da Silva em A Fraternidade, Guiné a Cabo Verde, Bolama, 31 de outubro de 1883. Reproduzido por COELHO 1886, cf. MORAIS-BARBOSA 1967, p. 156-157).


A hiena e a garça (tradução)
Narrador: -- Era uma vez...
Ouvintes: -- Sim, era uma vez!
Narr.: -- A hiena é uma glutona!
Ouv.: -- É verdade!
Narr.: -- Dizem que a hiena, com sua gulodice, um dia comeu até que um osso ficou atravessado em sua garganta.
Ouv.: -- Bem feito!
Narr.: -- A gulosa estava apavorada; não podia nem uivar. Para sua sorte, a garça estava passando; a mesquinha lhe fez um sinal e a garça se aproximou: esta era uma grande cirurgiã! Quando acabou de tirar o osso da garganta da hiena pediu-lhe a recompensa.
Ouv.: -- Isso é justo.
Narr.: -- Mas, a hiena olhou para ela ... virou e disse: você ... está querendo me fazer de boba: o quê? seu pagamento!! ... Você não ficou satisfeita só com o fato de eu deixar você enfiar seu bico em minha goela? -- Vai embora! ... sua infeliz. Cuidado para que eu não torne a vê-la, isso não é justo.

(NOTA: a partir daqui, c = tch, j=dj, N = velar nasal)


2. Kandonga ku amparante (texto em crioulo)
I ten ba un bias un omi ku tene kandonga, ma i ka tene kusa riba. I tene un kacon tras. I mbarka son un amparante ku sukundi na kacon. I bai i bai tok i ciga na Safin. Jintis e bin pidi buleia. E inci jintis karu. Suma cuba na cobi i mbarka kil jintis tras. E bai tok e ciga na Jugudul. Cuba para, cuba para son. Amparante manera ku i miti dentru di kacon i iabri son kacon. Ku velosidadi ku karu na bin ba ki jintis oja son manera ku kacon iabri. Omi lanta. Kada kin na kai na si ladu. Kada kin na kai. Te pa e ciga Gan-Mamudu, tudu ku sta ba na karu e muri. Amparante boka mara. Ma i bin fala elis kuma i cuba ku pul ba i miti dentru di kacon. Ami i ka kuma di difuntu. I ka algin ku muri ku tenedu na kacon. Bu obi.


A candonga e o cobrador (tradução)
Havia um homem que tinha uma candonga que não tinha teto. Na carroceria havia um caixão. Em seguida o cobrador embarcou e se escondeu dentro do caixão. Assim foram até chegar a Safim. Algumas pessoas pediram carona. O homem encheu o carro de gente. Estava chovendo muito, mas embarcaram todos atrás (na carroceria). Continuaram a viagem até chegar a Jugudul. A chuva parou. O cobrador saiu de dentro do caixão. Na velocidade em que o veículo corria todos viram o caixão se abrir. O cobrador se levantou. Cada uma das pessoas caiu para um lado. Todos caíram. O cobrador ficou sem fala (boquiaberto). Todos que estavam na candonga caíram, até chegar a Gã Mamudu todos morreram. Apesar de ele lhes ter dito que não era defunto, que se metera dentro do caixão por causa da chuva.


3. Mininu ku orta (texto em crioulo)
I ten ba un omi ku tene orta garandi. Na ki orta i ta planta ba son fison. Un dia omi i bin na bai tarbaju. I coma si fiju i falal kuma pa i ba ta bisia kil fison. Lebri njarga ba tras di arbori. Pape i ka muitu lunju si, lebri i sai i na kanta pa ki fiju: bu pape kuma pa bu maran na ki kau di fison verdi. Mininu tan manera ku kantiga bunitu i seta i bai toma korda i maral. Lebri kume i kume i kume te di tardi. I fala mininu: dismancan. Mininu dismaral. I bai. Asin utru dia tan ciga. I ciga i kanta mas kil kantiga. Mininu maral mas. I kume, i kume e kume tok i falal mas pa i dismancal. Mininu i dismancal, i bai.
Pape ciga utru dia, pa i bin jubi si mininu i na bisia orta diritu. I ciga i fala: anton, abo son di un ladu ku ta bisia?
Mininu kuma: - Ma abo bu ta manda lebri pa i bin kume li!
- Ami! Nunka n ka manda lebri pa i bin kume li.
- Ma lebri fala kuma, abo ku mandal pa i bin kume li.
- Nau! Amaña, ora ku i bin, bu ta maral tesu. Nin ki i falau kuma pa bu dismancal, ka bu dismancal te ora ku n bin.
Lebri i bin mas ku utru kantiga. I kanta. Kila maral, i falal gora:
- Aos ña pape i fala kuma pa n marau. Nin ki bu falan kuma pa dismancau pa n ka dismancau.
Lebri i fika tok pape ciga. Omi ba kenta feru tok i kinti i na burmeju. Lebri oja lubu na pasa. I comal:
- Tiu lubu, tiu lubu bin li, bin li! I ten un ña kolega i mata un karnel garandi. I kuma pa ami n kume. I kuma si n ka kumel i na matan. Ma ami n misti ba pa abo bu kumel na ña konta.
Lubu seta. Lebri falal:
- Dismancan pa ami n marau.
Lubu dismancal. Lebri i maral, i bai gora. Pape ciga i fala:
- Ah, i abo ku ta bin ngana ña fiju kuma ami ki falau pa i bin marau na kau di fison verdi!
Pape dal ku feru. Lubu ka muri. I dal, i dal tok kila muri. Lebri kunsa sai gora na kau ku i sukundi ba nel i fala:
- Io, ali n safa di ña morti.
I kaba.



O menino e a Horta (tradução)
Havia um homem que tinha uma horta bem grande. Nessa horta ele plantave só feijão. Certo dia o homem foi trabalhar. Chamou seu filho e lhe pediu que fosse vigiar a plantação de feijão. A lebre estava escondida atrás de uma árvore. Assim que o pai do menino se foi, ela se aproximou do menino e começou a convencê-lo de que o pai pedira que o menino a amarrasse onde o feijão estivesse mais verde. Como a fala da lebre era convincente, o menino pegou uma corda e a amarrou. A lebre começou a comer a plantação. Comeu, comeu até o entardecer. A seguir disse ao menino: - Desamarre-me! O menino a desamarrou e ela se foi. Outro dia ela volta e torna a engodar o menino. Este a amarrrou e ela se pôs a comer até fartar-se. Em seguida pediu-lhe que a desamarrasse e se foi.
O pai chegou no dia seguinte a fim de ver se o menino havia vigiado a horta direito. Assim que chegou disse ao menino:
- Então, você vigia só de um lado da plantação?
O menino respondeu:
- Mas, você mandou a lebre vir comer aqui!
- Eu!? Eu nunca mandei a lebre vir comer aqui.
- Mas, ela me disse que foi você que a mandou vir comer aqui!
- Não! De qualquer maneira, amanhã quando ela chegar você a amarre bem firme. Mesmo que ela peça para você desamarrá-la, não a desamarre até eu chegar.
A lebre apareceu de novo com sua conversa. Falou, falou. O menino a amarrou e lhe disse:
- Meu pai disse para eu amarrá-la. Não é para eu desamrrrá-la mesmo que você o peça veementemente.
A lebre ficou amarrada até a chegada do pai. O homem foi esquentar um ferro até ele ficar em brasa. A lebre vê uma hiena passando e a chama:
- Tia, tia venha aqui! Tem um colega meu que matou um carneiro grande. Ele me disse que devia comê-lo. Se eu não o comer ele me matará. Eu gostaria que você o comesse no meu lugar.
A hiena aceita. A lebre lhe disse:
- Desamarre-me a fim de eu amarrá-la.
A hiena a desamarrou. A lebre a amarrou e se foi. Nisso o pai chegou e disse:
- Ah, é você que tem enganado meu filho, dizendo-lhe que eu lhe pedira para amarrá-la onde a plantação estava bem verde!
O pai lhe dava pancadas com o ferro. Mas a hiena não morria. Ele lhe deu ferradas e ferradas até que ela enfim morreu. A lebre saiu de onde havia se escondido e disse:
- Ufa! acabei de me safar da morte.
Acabou.


4. Storia di kin ku mas obi kiriol (texto em crioulo)
1. Dus omi sai yanda mundu ku Nutru pa buska kin ku mas obi kiriol. E ta patil un turu. Asin ku e bai te na un tabanka ku tene manga di moransa. Na kil moransa i ten un kasa ku dingi. Antis di e ciga kil kasa, e panti na kada kau e junta jintis e pui elis papia. Ma e ka consigi oja ningin ku mas elis obi kiriol. Oca ku e bin ciga na kil kasa ku dingi, e kontra la ku un mininu. E falal manteña, mininu da elis kau di sinta. Un di kil omis falal:
-- Kuma di kurpu?
-- N sta bon un bokadu - mininu ruspundil.
2. Omi jubil te i puntal:
-- Kuma ku bu ruspundin sin: -- n sta bon un bokadu, i ke?
-- Pa bia n dingi. Bo jubi son tabanka, kada moransa tene manga di kasa, mininus ta fika e na brinka entre elis, ami sta li ami son.
3. Kil utru omi puntal:
-- Nunde bu mame?
Mininu ruspundil:
-- I ba gerianta dus turu na fonti.
Omi, dispus ku i kuda ciu, i falal:
-- Dus turu na fonti? N ka ntindi de ku bu misti fala.
4. Mininu splikal:
-- Ña mame junta ropa di ña pape ku ka sta li, ku di utru omi i ba laba na fonti. Si ña pape bin ojal, i ka na kontenti. Logu palabra na sta la.
Omi falal mas
-- Suma bu pape ka sta, nunde ku i bai?
-- I ba da mortu kontrada, es i kombersa di mininu.
5. Omi torna jubil e balansa kabesa i fala si kumpañer:
-- Judan de kuda.
Kila falal:
-- Ami tanbe n ka sibi ke ku i misti fala.
Mininu fala elis:
- Ña pape bai gera, pa kila mortu ku i ba da kontrada.
6. Omis dimira e papia entri elis.
Un di elis torna rabida i fala mininu:
-- Patin de yagu n bibi.
Mininu yentra pa batisi yagu i ba tarda la. Dispus i bin sai ku yagu. Omi puntal:
-- Anta, kuma ku bu tarda sin?
Mininu ruspundil:
-- N ba oca yagu di utranu ku di es anu jagasi, n na tira ba gora yagu di utranu a parti pa n pudi tisiu di es anu.
7. Omi puntal:
-- Nunde ku bu obi kiriol nel sin?
Mininu ruspundil:
-- Kiriol sabi obi. Ma ora ku bu kaba obil, bu ta kuda dritu antis di bu konbersa. Pa bia asin bu ta pudi konbersa ke ku bu na konbersa antis di bu bin ripindi di ke ku bu papia. I pa kila tudu jintis ta ntindi ke ku bu misti konbersa.
8. Kil utru omi ruspundil:
-- Kontanu gosi ke ku bu misti falanu di kuma yagu di utranu jagasi ku kil di es anu?
Mininu splika elis kuma:
-- Oca ku n miti kaneka na puti, yagu junbli ba. El ku manda n na pera pa i sinta pa n pudi kata pa tisi kil linpu.
9. E ri. Un di elis fala mininu:
--Patin de fugu pa n peganda kañutu pa n pudi firianta sintidu.
Mininu torna yentra i ba sinta tok i tarda i sai.
Omi falal:
-- Anton ke ku manda bu tarda sin?
Mininu ruspundil:
-- N ba oja fugu bisti kapoti.
10. Kil dus omi torna dimira. E pidil pa i torna splika elis ke ku i misti fala ku kil konbersa. Logu mininu torna splika elis:
-- N ba oja fugu paga kuas. Sinsa kubri fugu tudu kuas. El ku manda n na gasali ba pa jubi si kontra n ta oca brasa pa n tisi bos.
11. Na kil kau ku omis sinta e rabida e jubi mininu e falal:
-- Bardadi sabi konta. No obi kiriol di tudu koldadi manera ma bu mas nos obil. Pa kila toma es turu li n pagau.
Anton ku kil turu ku mininu bin tene, kil turu pul i fasi kil si kindin-kondon di kasa un garandi moransa, mas di ki tudu ku sta ba na kil tabanka.


Estória de quem entende melhor o crioulo (tradução)
1. Dois homens saíram juntos pelo mundo a fim de encontrar quem entenda melhor o crioulo. A este eles ofereceriam um touro. Um dia chegaram a uma tabanca com muitos quarteirões. Em um dos quarteirões havia uma casa mal assombrada. Antes de ir àquela casa eles passaram por todas as outras, juntaram as pessoas a fim de que falassem. No entanto, não conseguiram encontrar ninguém que compreendesse crioulo melhor do que eles. Quando chegaram à casa mal assombrada, encontraram um menino. Eles o cumprimentaram, ele lhes pediu que se sentassem. Um dos homens lhe disse:
-- Como vai?
-- Mais ou menos, - repondeu-lhe o menino.
2. O homem olhou para ele e perguntou:
-- Como assim: --"Mais ou menos", por quê?
-- Por que eu moro sozinho. Vejam só a tabanca, cada quarteirão tem muitas casas, os meninos estão sempre brincando entre si, mas eu estou aqui sozinho.
3. O outro homem lhe perguntou:
-- Cadê sua mãe?
O menino respondeu:
-- Ela foi enfrentar dois touros na fonte. O homem, depois de muito pensar, disse-lhe:
-- Dois touros na fonte? Não entendo o que você quer dizer.
4. O menino lhe explicou:
-- Minha mãe juntou a roupa de meu pai, que não está mais aqui, com a de outro homem e foi lavá-las na fonte. Se meu pai vier vê-la, não vai gostar. Haverá confusão.
O homem lhe disse em seguida:
-- Já que seu pai não está, aonde ele foi?
-- Ele foi se encontrar com a morte, replicou o menino.
5. O homem tornou a olhar para ele, balançou a cabeça e disse para seu companheiro:
-- Por favor, ajude-me.
Esse lhe disse:
-- Eu também não sei o que ele quer dizer.
O menino lhes disse:
-- Meu pai foi para a guerra; é por isso que ele foi se encontrar com a morte.
6. Os homens ficaram admirados e falavam entre si.
Um deles se virou es disse de novo ao menino:
-- Dé-me água para beber.
O menino foi buscar a água mas demorou muito lá dentro. Enfim ele voltou com a água. O homem lhe perguntou:
-- Então, por que você demorou tanto?
A água deste ano estava misturada com a do ano passado. Eu estava separando a água do ano passado a fim de lhes trazer a deste ano.
7. O homem lhe perguntou:
-- Onde é que você aprendeu crioulo assim?
O menino lhe respondeu:
-- O crioulo é agradável de ouvir. No entanto, é preciso pensar bem antes de usá-lo. Só assim você poderá falar o que fala sem se arrepender de dizê-lo. É por isso tudo que as pessoas entendem o que você quer dizer.
8. O outro homem lhe respondeu:
-- Conte-nos agora o que você quer dizer ao afirmar que a água do ano passado se misturou com a deste ano?
O menino lhes explicou:
-- Quando enfiei a caneca no pote a água se misturou. Por isso que eu fiquei esperando que ela se assentasse a fim de eu poder pegar e trazer a limpa.
9. Eles riram. Um deles disse ao menino:
-- Traga-me fogo para eu acender o cachimbo e dar umas tragadas.
O menino volta a entrar, senta-se e demora muito antes de voltar.
O homem lhe disse:
-- Então, por que você demorou assim?
O menino respondeu:
-- O fogo estava vestido de capote.
10. Os dois homens ficaram mais admirados ainda. Pediram-lhe que lhes explicasse o que ele queria dizer com aquela conversa. Assim, o menino lhes explica de novo:
-- O fogo estava quase apagado. A cinza já havia tomado conta dele quase todo. Por essa razão eu estava procurando por entre ela a fim de ver se achava alguma brasa para lhes trazer.
11. A essa altura os homens viram-se para o menino e lhe dizem:
-- A verdade é boa de se dizer. Nós entendemos crioulo de toda espécie mas você o entende muito mais do que nós. Por isso tome este touro como pagamento. E assim, com o touro que veio a possuir conseguiu fazer de sua pequena casa uma grande residência, maior do que todas daquela tabanca.


5. Storia di Maria Kebe (texto em crioulo)
1. Maria Kebe i el son ku si pape ku si mame tene ba. I yara ba fiju di un familia riku. Suma ku i ka ta sai di kasa, i bin fasi un festa pa pudi brinka ku si kumpañeris. Na kil festa i mata un turu, pa bia festa i yara garandi dimas, ku ka ta lestu di fasidu dentru di tabanka.
2. Pa kila jintis di tabanka konkoñi pa bai mati kil festa. Ma son pa bai jubi Maria, pa bia i bunitu dimas. Ma suma di noti Maria dibi di bai kil festa, si pape ku si mame ka bin seta pa bia jintis di kil tera ta nbeja di el pa si bunitasku.
3. El Maria tanbe kuma ku e ta tujil ba tanbe sai, e del ba tanbe dimas tok i na cora, di noti i pera tok si mame ku si pape durmi, i kamba janela i bai kil baju.
Oca e na peral ba la; i ba kontra ku si rapas. E sinta na mesa e na konbersa. E tisi elis kumida ku bibidas. Logu si rapas pa ronkal, i suma ku i bisti ba tanbe bunitu, i ta fuma ba tanbe sigaru te na metadi i bota biata.
4. Ma oca ku i na kume ba, jintis tudu el son ku e na jubi ba pa bia di si bunitasku. I sin ku mininus sikidu ba pertu di elis ma son pa jubil.
I bin ten un minjer garandi ku bin parsi kuma i na serka mininus, ma oca kil minjer bai pa ba mata Maria.
5. Kil minjer tene ba benenus na uñas pa ba sakudil na pratu. Oca minjer garandi bin ten jitu i pul el na pratu son, i da kosta. Maria Kebe sin toma sintidu i kumel.
Bariga logu lanta i arnega ku el. Ma i burguñu konta si rapas. I coma si kamaradas pa ba sinta ku el. Logu i fala elis kuma i na bai kuarti di bañu, i na riba gosi.
6. I sai logu, i kuri pa kasa; i ciga son i korda si pape ku si mame ku na durmi ba. I fala elis:
-- Bu tujin ba pa n bai, n ka kudi bos. Gosi, n oja ke ku bu tujin ba pa n fasi. E benenen: ali n na muri.
I ditanda kabesa riba di si pape, i fica ojus. I diskansa.
Es ku manda fijus dibi di ba ta obi konsijus di si pape ku si mame.


Estória de Maria Kebé (tradução)
1.Maria Kebe era filha única e vivia com seu pai e sua mãe. Ela era filha de uma família rica. Como ela não saía de casa, fez-se-lhe uma festa a fim de ela poder brincar com seus amigos. Para tanto mataram um touro, pois a festa era muito grande, a ponto de não poder ser feita dentro da tabanca.
2. Todos os moradores da tabanca apareceram para fazer parte da festa. Mas, só para ver Maria, que era muito bonita. Quando chegou a hora de Maria ir para a festa seus pais não lhe permitiram com medo de que as pessoas da região invejassem sua beleza.
3. O fato de impedirem que ela saísse lhe doeu muito a ponto de ela chorar. Quando a noite chegou, ela esperou que seu pai e sua mãe fossem dormir, pulou a janela e foi para o baile.
Todos a esperavam. Ela se encontra com seu namorado e se põe a conversar com ele. Alguém lhes serve algo para comer e beber. Seu namorado, que também estava bem vestido, começou a fumar cigarros até a metade e jogava o toco fora, com ares de importante.
4. Enquanto Maria comia, todos olhavam para ela devido à sua beleza. Vários meninos se aproximaram dos namorados, mas só para ver Maria.
Uma anciã apareceu e começou a  afugentar os meninos, mas sua intenção era matar Maria.
5. A mulher tinha veneno nas unhas e queria pô-lo no prato de Maria. Assim que conseguiu fazê-lo a velha se foi. Maria ingeriu o veneno sem perceber.
Logo em seguida seu estômago começou a embrulhar. Ela ficou com vergonha de contá-lo ao seu namorado. Chama seus amigos para ficarem com ele e vai ao banheiro e volta em seguida.
6. Ela sai depressa e corre para casa. Assim que chega acorda seu pai e sua mãe que dormiam. Ela lhes diz:
-- Vocês me impediam de sair e eu não obedeci. Agora eu percebo porque vocês o faziam. Envenenaram-me: estou morrendo.
E assim, ela deitou a cabeça sobre seu pai e fechou os olhos. Descansou.
É por isso que os filhos devem sempre ouvir os conselhos de seu pai e de sua mãe.



6. Storia di sancu ku kacur (texto em crioulo)
1. Un dia, onsa pui sancu ku kacur lutu. Suma kacur mas sancu forti, i ta kargal ba son i na bati. Asin ku i batil tok i larga muntus di bosta. Ma kada ora ku sancu larga bosta, onsa ta pui kacur pa i pañal i kume. Kacur gora ka fika kontenti, i sai kuma i na bai buska limaria ku na toma parel. I bai kontra ku baka. Baka puntal:
-- Ke ku bu na cora?
2. Kacur splika baka tudu. Baka falal:
-- Ka bu cora, n na bai toma pa bo.
Pa mostra kacur kuma i tene forsa, i miti matu, i kunsa na durba pos pa bin. Ma oca i ciga dianti di onsa, baka pui pe na tarbaju i fika kacur la. Kacur riba mas. Na kamiñu, i bai kontra ku boka-branku. I splika kila tudu, kila ruspundil:
-- Fiansa n na bai toma pa bo.
3. Kontra boka-branku ciga dianti di onsa, i torna jumna i panta, i ka osa nin papia i rinka kuri i riba. Kacur torna riba mas, di es bias i kontra ku karnel. I konta karnel tudu. Kila rabida i falal:
-- Nbe, no bai. N na bai konta onsa bardadi pa bia ke ku i fasi i ka dritu. Si kontra forsa tanbe ku i na bindi ami n na kumpral el. E bai juntu, e kontra ku onsa ku sancu sin e ka pertu _utru.
4. Karnel ciga i fala onsa:
-- Abo onsa, si kontra sancu ku kacur na geria. Si bu ka pudi rapati elis bu ta disa ba. Es kusa ku bu fasi i ka dritu. Logu onsa paña raiba kuma i na mata karnel. Oca ku karnel oja propi kuma kau feñi, karnel riba ku tras tok i sinti, i kunsa rinka pa onsa i majal un nbuka, onsa kai, i saki-saki la tok i muri. Kacur rabida tanbe i kusi ku sancu. Tok sancu kuri i yentra matu. Es kusa li ku pul kacur ka fila ku sancu te aos, i sancu pasa janan nbes i bai fika na matu.


Estória do macaco e do cachorro (tradução)
1. Um dia a onça pôs o macaco e o cachorro a lutar. Como o cachorro era mais forte do que o macaco, levantava-o e jogava-o no chão. Bateu nele até ele começar a soltar montes de bosta. A medida que ele ia cagando, a onça obrigava o cachorro a comer a bosta. O cachorro não gostou da história e foi procurar um animal que pudesse defendê-lo. Encontrou uma vaca. A vaca lhe perguntou:
-- Por que você está chorando?
2. O cachorro explicou tudo à vaca. Esta lhe disse:
-- Não chore, eu vou tomar sua defesa.
Para mostrar ao cachorro como tinha força, ela se meteu no mato e começou a derrubar árvores. Mas, quando ela chegou diante da onça deu meia-volta, saiu correndo e deixou o cachorro sozinho. O cachorro se pôs de novo a andar. Encontrou o búfalo. Após explicar-lhe tudo este lhe respondeu:
-- Pode ter confiança, eu vou defendê-lo.
3. Quando o búfalo chega diante da onça, assusta-se e nem ousa falar. Põe-se a correr. O cachorro sai de novo, e desta vez encontra o carneiro. Conta tudo a ele. Este lhe diz:
-- Ah, sim! Vamos! Eu vou dizer à onça que o que ela faz não está certo. Se é briga que ela quer vender, então eu a compro. Eles vão juntos e encontram a onça e o macaco afastados um do outro.
4. O carneiro chega e diz à onça:
-- Onça, quando o macaco e o cachorro brigavam você devia tê-los separado, caso contrário você devia ficar como estava. O que você fez não está certo.
A onça se enfezou e fez que ia matar o carneiro. Assim que o carneiro viu que a coisa estava preta começou a se afastar em marcha-ré, parou e arrancou contra a onça, deu-lhe uma cabeçada. A onça caiu e morreu. O cachorro se virou e agarrou-se no macaco. Este saiu correndo e entrou no mato. Por isso o cachorro e o macaco até hoje não se entendem, e este passou a viver de vez no mato.


Retornar...